Verhaal van Liv
In maart ontdekten we dat we in blijde verwachting waren van een kleintje. De zwangerschap verliep echt vlekkeloos. Het was bijna te mooi om waar te zijn!
Tijdens een door ons gevraagde controle in mijn 27ste zwangerschapsweek werd er echter opgemerkt dat mijn baarmoederhals serieus ingekort was. Er was dus een grote kans op een vroeggeboorte. Dit was natuurlijk flink schrikken voor ons maar met goede moed bleven we hopen dat we de bevalling nog konden rekken door strikte bedrust in het ziekenhuis.
Helaas braken mijn vliezen 2 dagen later al maar weeën had ik toen nog niet. Het bleef nog even rustig totdat er door de dokter beslist werd dat het beter was om onze kleine meid nu al ter wereld te laten komen. Ik was toen 28 weken en 2 dagen. Dit nieuws sloeg echt in als een bom want we hadden natuurlijk schrik dat er iets zou mislopen. Het feit dat ze in ZOL Genk echt gespecialiseerd zijn in de behandeling en de zorg voor extreem premature kindjes stelde ons wel gerust. Na de keizersnede deelde de dokter ons mee dat ons meisje het heel goed deed. We haalden opgelucht adem! Al wisten we natuurlijk wel dat we nog een lange weg te gaan hadden.
Ondertussen is Liv’ke al goed gegroeid en is ze zelfs al verdubbeld in gewicht. Ze doet het echt supergoed. Ze tovert elke dag een lach op ons gezicht met haar grote ogen en haar schattige snoetje!
Ook VZW kleine held heeft ons echt een enorme boost gegeven door het prachtige startpakket en de onvergetelijke fotoreportage door een superlieve fotografe die we dankzij hen mochten ontvangen. We zijn hen echt enorm dankbaar voor dit mooie aandenken!
De weken vliegen voorbij, de vermoeidheid slaat soms toe maar we beginnen ook stilaan af te tellen naar de tijd dat ons kleine heldje het ziekenhuis mag verlaten en met ons mee mag naar huis, waar ze echt overstelpt zal worden met warmte en liefde.
