Verhaal van Linde
2 maand geleden ondertussen werden wij mama en papa van onze mooie sterke meid!
Op 5 maart kwam je met 26 weken en 2 dagen reeds op de wereld. Zo klein en kwetsbaar met je 950 gram en je 37 cm maar zo met ons verbonden.
De oogjes van jouw papa blonken vanaf het eerste moment, zei de vroedvrouw. Mijn hart smolt toen ik dat hoorde.
De eerste maand leefden we op adrenaline met weinig besef over wat ons overkwam. Stilaan besef ik: ik heb een dochter, ik ben mama. Niet op de dag van de bevalling maar bijna 2 maand nadien.
Ik wil deze gedachten delen omdat bevallen van een prematuur kindje echt een proces is met stappen voor- en achteruit en dat dit zowel bij het kindje als bij de ouders best wat tijd vraagt.
Ondertussen zijn we 2 maand verder en dankzij de goede zorgen van Neonatologie UZ Leuven en Linde haar doorzettingsvermogen weegt ze ondertussen al meer dan het dubbele van haar geboortegewicht en heeft ze ook meer dan de helft minder buisjes en kabeltjes nodig om te overleven.
Wij zijn echt superfier op Linde! De adrenaline is weggeëbd en de vermoeidheid sloeg deze maand wat toe maar in deze derde maand durven we eindelijk naar haar thuiskomst toe te werken.
Net op het moment waarop de ouders terug wat vertrouwen begonnen te krijgen en stilaan begonnen te dromen van een snelle thuiskomst, gebeurde het ondenkbare: Linde werd ziek en moest een operatie ondergaan waarbij er 15cm dunne darm werd verwijderd.
