Eindelijk is het zo ver. Het moment waar je zo lang naar uitgekeken hebt.
Je mag je schatje eindelijk meenemen naar huis.
Wat je echter niet had zien aankomen, is dat je dan plots op jezelf bent aangewezen.
En dan komen de vragen.
Vragen die je niet zomaar kan stellen aan vriendinnen of zussen,
want zij hebben geen prematuurtje.
Online zoeken dan?
Dat kan maar dat kost je ook veel tijd en energie. Iets wat je op dat moment gewoon niet hebt.
Dus loop je rond met zorgen:
- Hij vraagt nog één à twee flessen ’s nachts. Is dat normaal?
- Hij krijgt zijn patatjes nog volledig gemixt. Anders verslikt hij zich. Kan dat kwaad? Want hij kan toch niet zijn hele leven gemixte voeding eten?
- En wat als hij een dag niet goed eet? Groeit hij dan wel genoeg?
Je voelt je soms echt verloren.
Niet omdat je twijfelt aan hem maar omdat de begeleiding stopte terwijl je bezorgdheid dat niet deed.
“Toen Noor op 32 weken en 3 dagen totaal onverwacht via spoedkeizersnede ter wereld kwam, heb ik mij vaak eenzaam en onbegrepen gevoeld.”
Sofie, oprichtster en mama van Elize, Noor* en Ella
We starten binnenkort met lotgenotenbijeenkomsten omdat het heel fijn is om je verhaal en je gevoelens te kunnen delen met mensen die je echt begrijpen.
Wat mag je verwachten?
- Ontmoeten en onthaasten
- Gezellig kletsen met andere mama’s die je echt begrijpen
- Terwijl de kindjes lekker kunnen ravotten.
Wil je graag op de hoogte blijven? Laat je naam en mailadres achter via het invulformulier op deze pagina.